ရွင္မဟာသီလဝံသ ဆံုးမစာ
၁။ ငါကားသည္စာ၊ သည္ဂါထာကို ျမဲစြာၾကပ္မတ္၊ ဆရာအပ္ေသာ္ တတ္လွေစခ်င္၊ ငါ့ကိုသင္ဟု ထိပ္တြင္လည္းရြက္ လ်င္လ်င္ရေအာင္ ႀကိဳးစားက်က္။ ၂။ အခ်ိန္တန္၍၊ စာအံဆိုလွ်င္ မရႊင္မ်က္ႏွာ၊ မသာမခ်ိဳ ထိုထိုအၾကံ၊ ႀကီးစြာဖန္၍ မအံတခါ၊ အံတခါႏွင့္ မ်က္ႏွာတပါး၊ စာတျခားလည္း စကားေျပာေဟာ၊ တေသာေသာသည္ ရယ္ေမာ၍လည္း မေနနဲ႔။ ၃။ မျပတ္အသံ၊ တညံညံသည္ စာအံစာဖတ္၊ ၾကပ္ၾကပ္ျမဲျမဲ သည္လည္း ညသတ္၊ ျပတ္ျပတ္သားသား စကားဆိုေထြ ပီလွေစ။ ၄။ သင္ပုန္းထန္းရြက္၊ ေပထက္စီကာ ေရးေသာခါလည္း အကၡရာကို၊ ေသခ်ာလွေစ စာလံုးကိုလည္း လွလွေစ။ ရွင္မဟာသီလဝံသ ခက္ဆစ္အဖြင့္-- ၁။ ဂါထာ=ဆန္းက်မ္းတြင္ ျပဆိုထားသည့္ စည္းကမ္းတို႔ႏွင့္အညီ ေရးစပ္ထားေသာ ပါဠိအစီအကံုး။ ၂။ လ်င္လ်င္=ျမန္ျမန္။ ၃။ စာအံ=စာကို ႏႈတ္တက္ရေအာင္ အေခါက္ေခါက္ ဆိုသည္။ ၄။ ေသာေသာ=ဆူဆူညံညံ။ ၅။ ၾကပ္ၾကပ္=ျမဲျမံစြာ၊ အျမဲအစြဲ၊ အခိုင္အမာ။ ၆။ သင္ပုန္း=စာေရးႏိုင္ေအာင္ ပ်ဥ္ျပားကို ေဆးသုတ္၍ျဖစ္ေစ၊ အနက္ေရာင္ ေက်ာက္ခ်ပ္ (အသြင္ေျပာင္း ေက်ာက္တမ်ိဳး) ကို ျဖစ္ေစ ျပဳလုပ္ထားေသာ အခ်ပ္။ ၇။ ထန္းရြက္=စာ သို႔မဟုတ္-အမွတ္အသား တစံုတရာ ေရးသားရန္ ျဖတ္ညႇိျပဳျပင္ထားေသာ ထန္းပင္၏ အရြက္။ ၈။ ေပရြက္=စာ သို႔မဟုတ္ အမွတ္အသား တစံုတရာ ေရးသားရန္ ျဖတ္ညႇိျပဳျပင္ထားေသာ ေပပင္၏ အရြက္။
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น