အလြမ္း....တဲ့ အနမ္းမဲ့ ကဗ်ာေလး ခုေတာ့ငိုေၾကြးေနၿပီ... ေကာင္မေလးေရ.... နင္... နယ္ေျမသစ္ရွာေဖြေနတဲ့ ငါ့အိပ္မက္ေတြကို ဖဲတစ္ခ်ပ္လိုေမွာက္ပစ္ခဲ့ ေကာင္းကင္ၿပိဳတယ္ဆိုတာဘာလဲ မီးေတာင္ေပါက္ကြဲတယ္ဆိုတာဘာလဲ အဲသည္လိုနဲ႔ ေကာက္ရခဲ့တဲ့ေၾကကြဲမႈဆီ နားရြက္တစ္ဖက္ျဖတ္ၿပီး လက္ေဆာင္ေပးခဲ့တယ္... ကိုယ့္ကိုကိုယ္ၿခံစည္းရိုးခတ္တဲ့ႏွလံုးသား ခုေတာ့ဠင္းတစားခံရမွ စကားလံုးေတြထြက္က် ျဖဴစင္တဲ့လြဲေခ်ာ္မႈဟာလည္း တေစၦအိပ္မက္ေလာက္မလွမွန္း ခုမွပဲသိခဲ့ရေပါ့.... ၿမိဳ႕ရိုးတစ္ခုလိုမခိုင္မာတဲ့ငါ့အိပ္ကပ္ကို အသဲႏွလံုးေပ်ာက္ရွမႈတရားခံအျဖစ္ အႏၶတို႔ရဲ႕ပလႅင္ထက္မွာ ယဇ္တင္မယ္.....
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น